ေပါက္ကရေလးဆယ္ေတာ့ေရးရဲ့တကယ္တန္ဖိုးရွိတဲ့မွတ္တမ္းမွတ္ရာမ်ိဳးေတာ့မဟုတ္ခဲ့။
စာေရးဆရာ လိုရာဇာတ္လမ္းဆင္တဲ့ေနာက္ အဟုတ္ၾကီးလိုက္ခဲ့ျပီး အဖ်ား႐ႉးျပန္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာေတာ့ ဝတၳဳအေနႏွင့္လည္း အံမဝင္၊ မွတ္တမ္းလည္းမဟုတ္တဲ့ တကယ့္ အပ္ေၾကာင္းထပ္ ကာမခန္းေတြခ်ည္းေရးထားတဲ့ အျပာစာအုပ္လို႕သာမွတ္တယ္။
မင္းတုန္းမင္း မိဘုရားမ်ားတာလူတိုင္းသိတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာေတာ့ နန္းေတာ္ထဲက အမ်ိဳးသမီးေတြအားလုံးသူ႕မယားခ်ည္းလို႕ ေျပာလို႕ရတယ္။ ဒီေတာ့ နန္းေတာ္ထဲက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အေရးဟဲ့အေၾကာင္းဟဲ့ဆို သက္လုံးေကာင္းဖို႕ဆိုတာထက္ အရွင့္အလိုေကာင္းဖို႕ ေလ့က်င့္သင္ၾကားရဟန္တူပါတယ္။ ဒီေတာ့ လက္သုံးပံုက်မ္းအျဖစ္ မွတ္တမ္းလုပ္ျပီးသင္ၾကားေပးရပါတယ္။
အဲဒီ က်မ္းကို " ေမာင္းမ လက္သုံးပံု " လို႕ ေခၚပါသတဲ့။ ေဒါက္သာသန္းထြန္း နယ္လွည့္ရာဇဝင္ စာ၂၈၄ မယ္ေျပာထားတာက မင္းတုန္းမင္းၾကီးရဲ့ မိဘုရားတစ္ပါးမွာ ပုရပိုဒ္တစ္ခုရွိတယ္။ လူေယာက်္ား လူမိန္းမ ႏွစ္ေယာက္တြဲသံ ဝါသျပဳေနတဲ့ ပံုႏွစ္ဆယ့္ေလးပံုပါသတဲ့။ အသက္ၾကီးလာတဲ့ မိဘုရားၾကီးက မီး႐ိႈ႕ဖ်က္ဆီးခိုင္း လို႕ အခိုင္းခံရတဲ့လူက တိတ္တဆိတ္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ယူထားလို႕ ပံုမွတ္တမ္းက်န္ရစ္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီဓာတ္ပံုကိုေတာ့ ျမင္ဖူးခ်င္ပါရဲ့။ ဘယ္မိဖုရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ နာမည္တပ္ျပီးမေျပာခဲ့ေပမယ့္ ထားဝယ္မွာေနသြားတဲ့ နာမည္ၾကီးမင္းတုန္းမင္းရဲ့ မိဘုရားၾကီးမ်ားျဖစ္မလားလို႕ ခန္႕မွန္းပါရဲ့။
ေရွးကျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္မွာ နန္းတြင္းဝင္ျပီဆိုတာနဲ႕ သင္ၾကားရတဲ့ နန္းမူနန္းရာေတြထဲမွာ " လိင္မႈဆိုင္ရာပညာရပ္ ' ဟာလည္းဘဲ မသင္မျဖစ္သင္ၾကားရတဲ့ ပညာရပ္တစ္ခု။ ေရွးတရုတ္မွတ္တမ္းေတြမွာေတာ့ အတိအလင္း မွတ္တမ္းေတြက်န္ရစ္တယ္။ အိႏၵိယ မွတ္တမ္း ပုရပိုဒ္ေတြ ေဆးေရးေတြမွာလည္း မွတ္မွတ္သားသားက်န္ရစ္တယ္။ တိဘက္ဘက္က ေရွးလက္ရာေတြမွာလည္းက်န္ရစ္တယ္။ အထူးခ်ျဖင့္ ပုရပိုဒ္ေတြမွာက်မ္းတစ္ေဆာင္အျဖစ္နဲ႕ က်န္ရစ္တယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒီလို နန္းဓေလ့ထဲ လိင္မႈဆိုင္ရာေတြကို တီးတိုးသဖန္းပိုး လို႕တမ်ိဳး အတိလင္းတစ္သြယ္သင္ၾကားေပးရတာဟာ အေရွ႕ အေနာက္ ကမၻာ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ေရွးသက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္ရွိခဲ့တဲ့ တိုင္းႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္ျမဲထံုးစံသာျဖစ္တယ္။ ဘာသာတရားနဲ႕မဆိုင္ပါ။
မင္းတုန္းမင္းျပီးေတာ့ သီေပါမင္းလက္ထက္ လွမ္းၾကည့္ရေအာင္ပါ။ ညီအမေတြကို မယား/မိဖုရားလုပ္တာလူတိုင္းသိတယ္။ စုဖုရားလတ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႕ သိပ္မ႐ႈပ္ႏိုင္ရွာဘူးရယ္လို႕ လူတိုင္းသိထားၾကတယ္။ ဒိုင္းခင္ခင္ကေတာ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္က်န္က်စ္တယ္။ စုဖုရားလတ္ ေဝဖန္ေရးေတြထဲမွာ ဆရာၾကီးျမသန္းတင့္ရဲ့ ေဝဖန္ေရးမွာေတာ့ စုဖုရားလတ္ သီေပါနဲ႕ေပါင္းဖက္ေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္။ ပါေတာ္မူေတာ့ ၂၀ စြန္းစြန္းရယ္။
ဒီေတာ့ ဒီအသက္ရြယ္ ဘုရင့္မိဘုရားတစ္ပါးဆီ ဒီလိုအျပဳမူေတြရွိတယ္ဆိုသာ သာမန္မိန္းမသားေတြလို ျပဳမူတာဘဲဆိုျပီး ေဖးေဖးမမေျပာသြားခဲ့တယ္။ လူတခ်ိဳ႕ကေတာ့ စုဖုရားလတ္ဟာ တစ္လင္တစ္မယား စနစ္ကိုတည္ေထာင္ဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့တဲ့ ေနဝင္ခ်ိန္မိဖုရားတစ္ပါးအျဖစ္ ေခၚဆိုတတ္ပါေသးတယ္။ ထားပါေတာ့။
သီေပါမင္းေခတ္ ဝက္မစြတ္ဝန္ေထာက္ သိမ္းထားတဲ့ ပုရပိုဒ္ေတြထဲမွာ ဘုရင္အလိုရွိတိုင္း ကာမဂုံျဖည့္ေပးရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးစာရင္း က်န္ရစ္တယ္။ အဲဒီစာရင္းကို ျပဳစုေပးရတဲ့သူက ေရနံသာစားျဖစ္တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာေတာ့ ဘုရင္လုပ္သူက အဟမ္း အဟမ္း ဆိုရင္ ေရနံသာစားက စားရင္းထဲကအတိုင္း နီးစပ္ရာ အမ်ိဳးသမီးေျပးေခၚေပးရဟန္တူပါတယ္။ စာရင္းကို ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
" ကာမဂံု အခြင့္ရလွ်င္ အခါမေရြး ( x ) လိုေၾကာင္း ေရနံသာ ေရတြက္သည့္စာရင္း "
သမီးပ်ိဳ စာရင္းျဖစ္ျပီး စုစုေပါင္း ၁၆ ေယာက္။
၁။ အစ္မေတာ္ဘုရား ( ခြၽန္းေတာင္း / မိုင္းခိုင္မင္းသမီး )
၂။ ျပင္စည္မင္းသမီး (မေကြး မိဖုရားသမီး )
၃။ မိုးမိတ္မင္းသမီး (စာပြဲေတာင္းမိဖုရားသမီး )
၄။ လိႈင္ကြၽန္းသမီးၾကီး (ေတာင္တြင္း/မင္းကေတာ္သမီး)
၅။ ငန္စြန္ (မိဖုရား)သမီး ထရန္ကာ (မင္းသမီး)
၆။ ေၾကးျမႇင့္ မိဖုရား
၇။ ပင္းအတြင္းဝန္ သမီး
၈။ မိုင္ခိုင္ ( ျမိဳ႕စားခင္မမင္းဝန္) မင္းသမီးအၾကီး
၉။ မိုင္ခိုင္ ( ျမိဳ႕စားခင္မမင္းဝန္) မင္းသမီးအငယ္
၁၀။ ေညာင္ဝန္ သမီး
၁၁။ ဥယာဥ္အုပ္ သမီး
၁၂။ တရားမ အေရးပိုင္သမီး
၁၃။ စာေရးၾကီး ငအံု သမီးအၾကီး
၁၄။ ကုလားဝန္ သမီးအၾကီး
၁၅။ သီေပါဝန္ သမီး
၁၆။ ပင္သာ သမီး
သူတပါး မယား ေတြလည္းပါတယ္။ စာရင္းၾကည့္ပါ
၁။ ေတာင္ခြင္မင္းၾကီး ကေတာ္
၂။ ပင္သာ (မင္းသား) မယား
၃။ စာေရးၾကီး ဦးဘိုးရွုတ္ မယား
၄။ ေရနံေခ်ာင္းမင္းၾကီး မယား သီလ
၅။ အေျမာံဝန္ မယား
၆။ ကြပ္ရြာဝန္ေထာံ မယား
၇။ ခန္ပတ္ဝန္ၾကီး မယား
၈။ ေရွ႕ဝင္းမႉး မယား
စုစုေပါင္း သူတပါး မယား ၈ ေယာက္ရွိတယ္။
သူတပါး တူမ ႏွင့္ အျခား သမီးလား မယားလားမသိတဲ့ စာရင္းက
၁။ ပင္းကလဲဝန္ေထာံ တူမ
၂။ ကုလားမ ဘီဘီ
၃။ ျပင္စည္
၄။ ေက်ာံပန္းေတာင္း
စုစုေပါင္း ၄ ေယာက္။ သီေပါမင္းေခတ္မွာ အျဖဴမ ကိုယ္လုပ္ေတာ္ေတြလည္းရွိတယ္။ သူတို႕ေတြဟာ သက္ဆိုင္ရာနယ္ခ်ဲ႕လိုတဲ့အစိုးရကေစလြတ္တဲ့ လခစားေၾကးစား မိန္မပ်က္ တစ္ျဖစ္လဲ သူလွ်ိဳေတြေပါ့။ နာမည္ၾကီးကိုယ္လုပ္ေတာ္ကေတာ့ ယြန္းခင္ခင္ (The Lacquer Lady)ေပါ့။
ဒီစာရင္းဟာ သီေပါမင္းရဲ့ မယားစာရင္းဆိုေသခ်ာေစတာက လူအမည္ေတြႏွင့္ အမိန္႕ေတာ္ထုတ္တဲ့ေန႕ ( မွတ္တမ္းတင္တဲ့ေန႕ ) ဟာ ျမန္မာလို ၁၂၄၆-၁၂၄၇ ခု ( ၁၈၈၄-၅ ) ျဖစ္တာေၾကာင့္ပါတဲ့။
အထူးမွတ္သားရမွာက ရွင္ဘုရင့္အလိုရွိတိုင္း လာေရာက္ျပီး ကာမဂံု ဆက္ရမယ့္စာရင္းထဲမွာ သူတပါးမယားေတြပါေနတာပါဘဲ။ ဘာသာတရားအဆုံးမႏွင့္ သီလတရား က်င့္ဝတ္ေတြရွိေစကာမူ ဘုရင္ေတြအတြက္ အက်ဳံးမဝင္တာ သတိထားမိပါတယ္။ ဘုရင္ဆိုတာ ကာေမသု သီလေစာင့္စရာမလိုတဲ့သေဘာေပါ့။ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးေတာ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး။
@ http://ancientmyanmar.blogspot.com
No comments:
Post a Comment